Grabki Duże, pałac późnobarokowy z XVIII w., widok od ogrodu.
Zespół pałacowy z 1742 r., o stylistyce orientalnej, wzniesiony wg projektu Franciszka Placidiego. Wybudował go kasztelan małogoski Stanisław Rupniewski, który przez pewien czas przebywał w niewoli tureckiej i tam przeszedł na islam. Pałac nazywany był haremem.
Nazwa ta mogła mieć znaczenie ironiczne, ze względu na wyjątkowe zainteresowanie płcią przeciwną Rupniewskiego, które oburzało rodzinę. Haremowego przeznaczenia pałacu nie można jednak wykluczyć ze względu na jego układ funkcjonalny[1]. Pałac ma kształt ośmioboku z olbrzymią salą na parterze. Symetrycznie dobudowane są do niej mniejsze pomieszczenia. Na piętrze ulokowane są liczne pokoiki – również rozmieszczone symetrycznie. Obok pałacu znajdują się dwa pawilony. Jeden z nich miał służyć za herbaciarnię, drugi natomiast był miejscem modlitwy. W parku otaczającym pałac rośnie pomnik przyrody – cis pospolity w wieku 300-400 lat
