Dziekanowice, Wielkopolski Park Etnograficzny. Chata ze Zdroju z 1602 r.
Chałupa (1602 r.) o konstrukcji sumikowo-łątkowej, szerokofrontowa, przykryta dachem dwuspadowym (Zdrój, gm. Grodzisk Wlkp., woj. wielkopolskie). Wnętrze jednoizbowe z sienią i komorą dla inwentarza przeznaczonego na mieszkanie dla organisty i jego rodziny.
Wielkopolski Park Etnograficzny w Dziekanowicach – skansen wsi wielkopolskiej w Dziekanowicach (oddział Muzeum Pierwszych Piastów) położony nad brzegiem jeziora Lednica i gromadzący, zabezpieczający i eksponujący przedmioty i obiekty architektoniczne z obszaru Wielkopolski.
Stałą wystawę muzeum stanowią obecnie 53 (docelowo 70) obiekty architektury wiejskiej: głównie chałupy, budynki inwentarskie i stodoły zestawione wokół owalnego placu w różnej wielkości zagrody, które na obszarze 21 ha — wraz z zespołem dworsko-folwarcznym, osiemnastowiecznym kościołem i pojedynczymi obiektami rzemiosła wiejskiego — tworzą układ przestrzenny zbliżony do naturalnej wsi wielkopolskiej z połowy XIX wieku. Na dzień dzisiejszy jest to jeden z najbardziej czytelnych układów tradycyjnej wsi nie tylko wśród skansenów polskich, ale i europejskich.
