Michał Grychowski fotografia autorska

Sandomierz, Muzuem Diecezjalne, Krzyż Grunwaldzki.

Jak podał Jan Długosz, krzyż został zdobyty przez wojska polskie po bitwie grunwaldzkiej i w 1411 roku ofiarowany przez króla Władysława Jagiełłę do kolegiaty w Sandomierzu, jako jeden z trzech monarszych darów dla drugiej pod względem znaczenia świątyni w diecezji krakowskiej. Podczas II Wojny Niemcy skradli Relikwiarz, odzyskany w 1945 roku. Był używany jako krzyż procesyjny podczas liturgii Mszy Św. sprawowanej przez Papieża Jana Pawła II w Sandomierzu 12 czerwca 1999 r. Decyzją Bpa Wacława Świerzawskiego pozostawiony do ekspozycji w muzeum. Stopa ośmiodzielna z grawerowanymi herbami Polski, Litwy, Jagiellonów i ziemi sandomierskiej oraz dwiema mniejszymi tarczami z herbem Dębno. Trzon z nodusem w formie ośmiobocznej kapliczki z czterema niszami, w których znajdują się figurki bliżej nierozpoznanych świętych. Dekoracji architektonicznej nodusa dopełniają przypory, pinakle i kwiatony. Zarys ramion krzyża, rozszerzających się ku końcom łagodną linią, okrywa koronka z ażurowych maswerków, wzbogacona kameryzacją z korali, symbolizujących krople krwi Zbawiciela. Krańce ramion akcentują kwiatony w formie żołędzi ujętych w liście dębu. Na ramionach krzyża nałożone cztery pięciolistne emaliowane medaliony ze scenami Męki Pańskiej: Biczowanie, Dźwiganie krzyża, Ukrzyżowanie, Zdjęcie z krzyża.