Michał Grychowski fotografia autorska

Bank zdjęć dla fotoedytorów

 
 
Gniezno Muz Diec kielich św Wojciecha02.jpg

Gniezno, Muzeum Archidiecezjalne, Kielich Świętego Wojciecha (właśc. Kielich agatowy tzw. Świętego Wojciecha)

Kielich agatowy zwany św. Wojciecha. Czasza z agatu z epoki romańskiej, nodus romański, wczesnogotycka stopa, tzw kielich św Wojciecha. W kościele kanoników regularnych w Trzemesznie był przechowywany do roku 1941 lub 1942, po czym został wywieziony do Niemiec.
Według tradycji spisanej w XVII wieku kielich używany przez Świętego Wojciecha przekazany opactwu w Trzemesznie przez Bolesława Chrobrego w roku 1008. Sam agatowy kubek został prawdopodobnie ofiarowany księciu polskiemu przez Ottona III w czasie zjazdu w Gnieźnie w 1000 roku Według innej hipotezy trafił do Polski po roku 1025, jako dar królowej Rychezy.
Odzyskany przez władze polskie w roku 1946; w 1958 roku zwrócony Kościołowi. Obecnie przechowywany w Muzeum Archidiecezjalnym w Gnieźnie.
Poszczególne części kielicha powstawały w różnym czasie. Agatowa czasza pochodzi z Bizancjum z X wieku. Złota stopa i nodus grawerowane w stylu romańskim – z około 1180 roku. Dolna część oprawy agatowego kubka – złoty koszyczek – sporządzony został w roku 1960 przez Stanisława Mareckiego, który zastąpił późnogotycki koszyczek srebrny. Górna część oprawy czaszy: wewnętrzne wyścielenie, warga oraz cztery paski łączące wargę z koszyczkiem powstały przed rokiem 1797.
Na szczególną uwagę zasługuje nawiązująca do Drzwi Gnieźnieńskich dekoracja nodusa: zdobi go falista wić roślinna z wplecionymi w nią przedstawieniami: drapieżnego ptaka, lwa oraz młodego mężczyzny w krótkiej tunice zwróconego w stronę żurawia.
Wymiary: wysokość 15,4 cm; średnica czaszy 8,8 cm; średnica stopy: 11,8 cm.
Miejsce przechowywania: Gniezno, Muzeum Archidiecezjalne; nr inw. 1/44.
  • Keywords
  • EXIF Metadata
  • IPTC Metadata
  • Information
Make Epson
Model PerfectionV700
iptc_object_name Gniezno, Muzeum Archidiecezjalne, Kielich Świętego Wojciecha (
iptc_caption Kielich agatowy zwany św. Wojciecha. Czasza z agatu z epoki romańskiej, nodus romański, wczesnogotycka stopa, tzw kielich św Wojciecha. W kościele kanoników regularnych w Trzemesznie był przechowywany do roku 1941 lub 1942, po czym został wywieziony do Niemiec. Według tradycji spisanej w XVII wieku kielich używany przez Świętego Wojciecha przekazany opactwu w Trzemesznie przez Bolesława Chrobrego w roku 1008. Sam agatowy kubek został prawdopodobnie ofiarowany księciu polskiemu przez Ottona III w czasie zjazdu w Gnieźnie w 1000 roku Według innej hipotezy trafił do Polski po roku 1025, jako dar królowej Rychezy. Odzyskany przez władze polskie w roku 1946; w 1958 roku zwrócony Kościołowi. Obecnie przechowywany w Muzeum Archidiecezjalnym w Gnieźnie. Poszczególne części kielicha powstawały w różnym czasie. Agatowa czasza pochodzi z Bizancjum z X wieku. Złota stopa i nodus grawerowane w stylu romańskim – z około 1180 roku. Dolna część oprawy agatowego kubka – złoty koszyczek – sporządzony został w roku 1960 przez Stanisława Mareckiego, który zastąpił późnogotycki koszyczek srebrny. Górna część oprawy czaszy: wewnętrzne wyścielenie, warga oraz cztery paski łączące wargę z koszyczkiem powstały przed rokiem 1797. Na szczególną uwagę zasługuje nawiązująca do Drzwi Gnieźnieńskich dekoracja nodusa: zdobi go falista wić roślinna z wplecionymi w nią przedstawieniami: drapieżnego ptaka, lwa oraz młodego mężczyzny w krótkiej tunice zwróconego w stronę żurawia. Wymiary: wysokość 15,4 cm; średnica czaszy 8,8 cm; średnica stopy: 11,8 cm. Miejsce przechowywania: Gniezno, Muzeum Archidiecezjalne; nr inw. 1/44.
iptc_keywords tzw kielich św Wojciecha, Gniezno, Muzeum Archidiecezjalne, romanizm, gotyk, czasza agatowa, agat, kielich romański, Trzemeszno, klasztor kanonikow regularnych, sztuka sakralna, złotnictwo, Wielkopolska, muzeum, XI w.
iptc_caption_writer Michał Grychowski_net
iptc_instructions wielkopolskie, kościoły i klasztory, miasta, sztuka sakralna, święci i błogosławieni, muzea,
iptc_job_id 3005 x 3869 px Adobe RGB
iptc_copyright_notice Copyright by Michał Grychowski