Michał Grychowski fotografia autorska

Chodlik, grodzisko wczesnośredniowieczne.

We wczesnym średniowieczu jeden z potężnych grodów obronnych skupionych w Kotlinie Chodelskiej, zaliczany do „wielkich“ grodów słowiańskich,, otoczony potrójnymi wałami o blisko 2 km długości. Szacuje się, że cały zespół osadniczy Chodlika liczył ok. 20 ha powierzchni, z osadami otwartymi 80-100 ha. W jego skład wchodził dobrze ufortyfikowany gród właściwy oraz rozległa osada przygrodowa od strony południowo-wschodniej. Grodzisko znajduje się w zach. części wsi Chodlik, ok. 200 m w linii prostej na południowy zachód od jej ostatnich zabudowań, 400 m od koryta Chodelki i ok.2 km na południe od grodziska w Żmijowiskach. Usytuowane jest między korytami rzek Chodelki i Jankówki , w pd.-wsch. części rozległej terasy nadzalewowej, która ma kształt zbliżony do trójkąta skierowanego podstawą do Chodelki, w otoczeniu niegdyś zabagnionych i trudno dostępnych mokradeł, obecnie zmeliorowanych i osuszonych. Lokalna nazwa stanowiska to „Szwedzkie Wały”. W skład zespołu osadniczego w Chodliku wchodzą relikty grodziska oraz pd.-wsch. osada przygrodowa. Grodzisko jest przykładem nizinnego, trójwałowego, pierścieniowatego założenia obronnego o powierzchni ok. 8 ha. Wały otaczał potrójny system fos. Obecnie fortyfikacje czytelne są w terenie głównie na odcinkach pd. i zach., gdzie wały miejscami zachowały się do wys. 2 - 2,5 m. Od pd.-wsch. przylega do grodziska rozległa otwarta osada przygrodowa o powierzchni ok. 12 ha.